🍀بروزترین سایت تمگران🍀

شعری زیبا و عاشقانه از شاعر توانمند تمگران، حبیب میرزایی

تو که گل توْ رشتگون شالنتت
سیل کن چگده چش ای فاصله دومالنتت

دل ما بوه از ای رنگ  سیاه جشونت
ذهن ما وسوسه ی شین چپرچالنتت

تو گرهنت زده لنگ مو به چاروک خودت
گوْهتهت دل جگرم هم تل دسمالنتت

یکی وی یاد آ میلاک سَهت آه اکشه
آ یکی هم زپهوی عا گپو گالنتت

عکل پاچاوک ازن، ول کن و کارت یه نهن
فکر مشغول رواج مثل اِشکالنتت

خوشبحال کسونی که ورشت نزدیکن

کلی توْ ورگفتنِ نکشه ی ووْبالنتت

ای حسودی همی حلکه ی دستت کسلم
کوچکی تو، دوسه ماه و چارده سالنتت

حبیب میرزایی

آوده که یَح تلیفون ، مو گَل بوتوم زیادی

 روز تا پسین جَتوم زنگ ، ور دادی و مرادی

 هوی گوشی خرابه کاروم همیشه جیخَت

تو مجلسون همیشه دِهنِ مو پیخِ پیخَت

 یَه ماه و خورده یی بو یحْ فیش یه گِدِستی

حلا مو پول نداروم که پولونی اَفِرستی؟ 

حبیب میرزایی - تمگران